Het is meer dan alleen brand blussen

Patrick de Klerck, beroepsbrandweerman

Patrick is een van de ruim 200 beroepsmedewerkers van Veiligheidsregio Zeeland. In het dagelijks leven is hij medewerker van het team Vakbekwaamheid bij Brandweer Zeeland. Eens in de maand heeft hij piketdienst als Officier van Dienst Brandweer (OvD) en kan hij worden opgeroepen wanneer zich een incident voordoet. Net als veel van zijn beroepscollega’s is hij ook brandweervrijwilliger in zijn woonplaats. In november jl. waren Patrick en veel brandweerposten uit de omgeving betrokken bij het bestrijden van een zeer grote brand (GRIP 1) bij Lion's Food in Sint-Maartensdijk. Patrick vertelt:

“Om 2.30 uur 's nachts kwam de eerste melding binnen op mijn pieper. Ik had die week piket als OvD. Je wordt op zo’n moment uit je slaap gehaald voor een incident dat zich binnen vijf minuten ontwikkelt van een kleine (binnen)brand naar een grote brand. Het begon bij de opstart van de fabriek, als brandje in het magazijn, maar bij aankomst van de eerste brandweerwagen stond het hele magazijn al in brand. Er komt dus ineens heel veel op je af, je moet ter plaatse zien te komen, je wordt intussen van alle kanten gebeld, het is chaos. Als OvD moet je dan de leiding nemen en orde brengen in die hectiek. Ik zorg ervoor dat het juiste (blus)materieel ter plekke komt, coördineer de activiteiten ter plaatse, geef leiding aan de eenheden die de brand blussen en zorg ervoor dat de brand niet overslaat. Bij dat alles speel je in op de omstandigheden. Dáár ben ik de hele nacht op gefocust. Bij deze brand werden alle posten van Tholen ingezet, maar ook voertuigen en materieel van verderop uit Zeeland en uit West-Brabant.

Een groot incident als dit kan ik niet alleen af. Naast de brandbestrijding spelen er op zo'n moment heel veel andere zaken die impact hebben op de omgeving. Hier heeft een tweede OvD zich over  ontfermd. Zo moest een aantal buurtbewoners worden geëvacueerd wegens de rook en het gevaar van asbest. Het bluswater moet op dit bedrijventerrein van een afstandje komen dus de waterwinning moet worden georganiseerd. Er wordt ondersteuning geboden aan de blusploegen in de vorm van verzorging (eten en drinken tijdens de inzet) en er moet een ademluchtcontainer komen om de lege ademluchtflessen te vullen. ’s Ochtends wilden een aantal bedrijven in de buurt de deuren openen maar door al het materieel dat ter plaatse was, lag de infrastructuur op het terrein stil en kon de uitlevering van de winkels niet plaatsvinden. Tegelijkertijd was er nog een brandje in de buurt waar andere brandweerposten naar toe moesten.

Tijdens een inzet word je geleefd. Mijn eerste inzet duurde van 2.30 tot 12.00 u, toen ben ik afgelost. Mijn tweede inzet was van 18.00 tot 24.00 uur. Tussendoor slaap je niet. Je blijft natuurlijk ook dan OvD, je wordt heel veel gebeld en er gaat van alles door je heen over de inzet; heb ik het goed gedaan, heb ik daaraan gedacht? De dag erna ga je meten of er nog CO (koolmonoxide) in de buurpanden aanwezig is en doen experts van de verzekering onderzoek naar de oorzaak van de brand.

Een groot incident als dit maak je niet vaak mee. Zo’n inzet loopt ook heel lang door. Eigenlijk is hij nu nog niet afgelopen. Er komen nog steeds vragen binnen over de brand. Dat is voor mij ook een stukje verwerking. De hectiek van zo’n groot incident maakt best wel indruk. Het is een rollercoaster. Er gebeuren ook zaken waar je geen weet van hebt. Je moet dus kunnen vertrouwen op de mensen met wie je te maken krijgt. Belangrijk onderdeel na zo’n incident is de evaluatie. Hier haal je leerpunten uit voor de volgende keer, maar je deelt ook met elkaar wat je hebt meegemaakt.”